De wekker ging op tijd vandaag.

Na het ontbijt zouden we direct vertrekken op reis naar allerlei bijzondere plaatsen.
En ojee, de eerste paraplu werd gespot.
Jawel de weergoden zijn ons niet meer gunstig gezien, regen en vooral veel wind.

We reden de betrekkelijke veiligheid van de parkeergarage uit en begaven ons op het heerlijke eenrichtingsverkeer van Belfast.
Nadat we daar waren uitgeknosseld raakten we op de M2 richting noorden.

De eerste bestemming was na een uurtje bereikt, een straat genoemd The Dark Hedges, diegenen die The Game of Thrones kijken kennen deze straat en ook onlangs in Goede Tijden Slechte Tijden is deze weg in beeld geweest.
Eeuwenoude bomen groeien over de weg en raken elkaar in het midden daarvan.
Heel speciaal om te zien, verders in de buurt is er eigenlijk niks.

Puntje heel jammer, bij de auto van 2 Canadese dames was een ruit ingetikt en alle spullen waren weg. Hun wagen stond voor de onze geparkeerd dus het had ons ook kunnen overkomen.
Dat was wel effe schrikken en we waren er stil van......

Toch maar door, de dames hadden verder geen hulp nodig van ons.

De volgende stop was de touwbrug Carrick-a-Rede, ook onlangs in GTST gebuikt.
Deze touwbrug gaat van een klif naar een eilandje vlak voor de kust.
Vanaf dit eilandje werd onder andere goede vis gevangen.

Vanwege het bar slechte weer was de brug gesloten maar we mochten er wel heen lopen.
Dat was nogal wat, je woei bijna uit je broek en de regen striemde zo hard dat het wel hagel leek.
Toch er doorheen geweest en helemaal zeikes nat terug in de auto.
We hebben dan toch mooie foto's en video gemaakt ter plaatse.

7 minuten verder is The Giant's Causeway, een uniek stukje natuur, er steken maar liefst 44000 basaltzuilen in en uit de zee, op het strand en in de naburige kliffen.
De mythe is dat, zoals de naam verraadt, een reus hiervoor gezorgd heeft.
Allerlei leuke verhaaltjes zijn er rondom verzonnen.
Hier verwahten ze vast veel bezoekers, grote parking, visitors centre en restaurant.
Wederom trotseerden we de elementen, om na 60minuten stormlopen weer terug in het visitors centre binnen te vallen.
Het is echt heel apart, deze rotsformaties en uniek voor de wereld.
We streken maar neer in het restaurantje en een Irish Stew met Hot Chocolate ging er goed in. Dat hadden we verdiend!

We reden door naar Dunluce Castle, ook niet zo ver weg.
Dit kasteel is een ruine en onderdeel van een grote stad die er nog ligt maar nog niet is opgegraven, dit zal mettertijd nog gaan gebeuren.
Het kasteel staat op een klif en je raadt het al, ook hier heeft GTST gefilmd onlangs.
Als je om je heen kijkt zie je prachtige kliffen, heel veel groen en gras.
Ondertussen werd het gewoon droog en was het goed te doen buiten.
Er loopt een pad naar beneden onder het kasteel en heel bijzonder, je kan onder de rots doorkijken waar het kasteel opstaat en de zee zien.

Ondertussen was het al half 5 en we zouden Glenveagh National Park nog aandoen.
Het bleek dat we nog even moesten rijden en we hadden al genoeg gezien dus besloten om dat maar te laten en naar ons hotel in Bunbeg te vlammen.
Via de kustroute en Londonderry ( voor de Ieren onder ons: Derry) reden we Eire weer terug binnen.
Weg met de pound sterling, gewoon euro hoppa.

Het bleek dat onze route dwars door het Glenveagh NP liep dus hebben we dat toch nog mooi effe schoon meegepakt.
Er is daar helemaal niks, alleen maar heuvels met wat begroeiing en geen of weinig bomen.

Eenmaal uit het NP waren we snel bij het hotel, gelegen aan het pittoreske haventje van Bunbeg.
Omdat het seizoen voorbij is serveren ze geen avondeten en moesten we daarvoor naar een Pub verderop.
Daar hadden ze heerlijk eten voor weinig.

Zometeen slapen, morgen hebben we wederom een druk programma met ook de nodige kilometers rijden.

Weltrusten!