Vanochtend zaten we op tijd aan het ontbijt in het Hilton Dublin.

Na het ontbijt zijn we meteen naar de Kilmainham Gaol gegaan, dit is 1minuut lopen vanaf het hotel, can'be all bad!!
We waren er als eerste, maak da mee zeg.
Gisteren stond er een dikke rij voor de deur, maar in de ochtend dus niet.

De gevangenis werd vooral gebruikt voor politieke gevangenen maar ook huis tuin en keuken criminelen werden er opgesloten.
En vooral ook opgehangen, vanaf het balkon boven de voordeur.
Dit waren dan nog publieke verhangingen ook, komt dat zien mensen we hangen er weer eentje op. Soms als de gevangenen niet doodgingen door de strop werden ze fijntjes 'beheaded'.
Je zou sowieso het loodje leggen.

In de tijd dat de gevangenis werd geopend, in 1769, was dit ver buiten het centrum van Dublin (wat de mensen hier trouwens uitspreken als Doblin).
Het moest in de frisse lucht liggen voor doorgewaaide cellen.
Ramen kwamen er pas veel later in.
Momenteel ligt het gebouw midden in de bebouwde kom, niks meer buiten de stad.

Nadat er minimaal 140 gevangenen voor publiek aan de voordeur werden opgehangen vond men toch dat dit verboden mocht worden en alle executies vonden binnen de muren plaats.
Het gebouw is van kalksteenblokken gemaakt dus altijd koud, kil en vochtig binnen.
De inmates hadden maar een paar stukjes textiel en moesten het daar mee redden.

Ze kregen wel 2x per dag eten, wat in verschillende perioden in Ierland als een enorme luxe werd beschouwd, mensen begingen zelfs misdaden om maar in de gevangenis te belanden want daar was tenminste wel eten.

De gids had nog veel meer verhalen, in een flink tempo ook we konden haar vrij moeilijk verstaan.

De Ierse onafhankelijkheidsstrijders zijn ook gesneuveld in Kilmainham Gaol, zwarte kruisen staan op de plaatsen waar ze begin 20e eeuw voor het vuurpeloton stonden.
Een van de strijders was zo zwak dat hij niet kon lopen naar het executieplein dus ze moesten hem rijden. Hij kon niet blijven zitten in de stoel die ze hem gaven dus ze bonden hem er in vast. Daarna kwamen de geweren binnenmarcheren, 6 stuks geknield op de grond, 6stuks staande er achter.

Na deze zwaren kost liepen we om onze bagage in het hotel, om daarna de enorme BMW aan te zwengelen.
Rectificatie, het is een 116d ipv een 118d.
Dat mag de pret niet drukken, iets minder pk's maar omdat het een diesel is, is de wagen heel erg zuinig.
Via de M50 en M1 rijden we noordwaarts richting Belfast, United Kingdom.
Na een uurtje rij je de grens over tussen twee landen en het enige wat er staat is Welcome to Northern Ireland. Verder zie je helemaal niks, toch raar voor 2 landen die al zo veel ruzie hebben gehad.
We mogen nu weer in Pound Sterling betalen, gewoon pinnen kan ook.
Zonder grote problemen kwamen we veilig aan in Belfast, de parkeergarage van het Hilton is superkrap en dan moet je toch effe opletten dat je breedte links zit en niet rechts.
Eva kijkt mee en dat is erg handig.

Het was even wachten tot de kamer klaar was, we zijn ietsje te vroeg aangekomen, dus eerst maar even gelunched.
We hebben blijkbaar een gratis upgrade gehad, we zitten op de 10e verdieping op de executive floor.
Dat valt reuze mee de kamer is hetzelfde als in Dublin maar we hebben mooi uitzicht over de stad.

Belfast centrum is veel compacter dan Dublin, alles is binnen redelijke loopafstand.
We zijn al wat gewend dus we waren verbaasd dat we overal zo snel al heenliepen.
We hebben al een rondje gedaan en het was lekker druk, zaterdagmiddag dus iedereen vrij.
Morgen na de Titanic Experience gaan we weer terug naar het centrum, om langs bezienswaardigheden te gaan die al gesloten waren.
We hebben de Samson and Goliath kranen al gezien die op de werf van Harland and Wolff staan, the place to be.

We hebben heerlijk gegeten in Victoria Square, een overdekt winkelcentrum.

Daarna nog wat rondgelopen en nu relax in het hotel.

Morgen meer Belfast!

Good night, sleep tight, don't let the bed bugs bite!